Pracoholizm — co to jest?
Pierwszy raz określenia pracoholizmu użył Oates w 1971 roku. Wówczas miał on na myśli osobę mającą niepohamowaną potrzebę pracy, a realizowanie jej skutkuje negatywnymi skutkami zdrowotnymi, ma przełożenie na zadowolenie z życia i relacje z najbliższymi.
Odmienne zdanie ma na ten temat Machlowitz, który uważa pracoholizm za zjawisko przyjemne i pobudzające kreatywność. Obecnie uważa się, że pracoholizm to psychiczne uzależnienie o przebiegu dynamicznym i ciągle się nasilającym. Osoba dotknięta pracoholizmem odczuwa wewnętrzny przymus wykonywania pracy, nieustannie myśli o niej i podporządkowuje całe swoje życie prywatne pod wykonywaną pracę.
Pracoholizm, jak każde inne uzależnienie daje człowiekowi pewne korzyści. Często stanowi możliwość rozładowania w pracy swoich emocji, napięć, redukuje stres i podnosi nastrój. Tak samo, jak w przypadku zażywania narkotyków, alkoholu i nikotyny, nadmierna praca działa regulująco na strefę emocjonalną.
Pracoholizm — jakie są przyczyny?
Szukając przyczyn, należy wziąć pod uwagę wiele aspektów. Jako pierwszy z nich możemy przytoczyć charakter wykonywanej pracy. Osoby, które chcą lub ciągle zmuszeni są do podnoszenia swoich kwalifikacji, są dyspozycyjni albo za wszelką ceną pragną utrzymać się na rynku pracy, najczęściej pracują ponad siły, aby nie stracić stanowiska. Poświęcają wolny czas na kursy i szkolenia, cały czas dokształcając się oraz zdobywając nowe umiejętności.
Nie mniej istotny jest mit człowieka sukcesu. Jest nim osoba, która dużo osiągnęła, ma dobrą pensję i stać ją na realizację wszystkich potrzeb. Tacy ludzie stanowią ogromną inspirację dla wielu młodych ludzi. Wiedzą więc, że należy dużo pracować, by swój cel zrealizować.
Na pracoholizm wpływa też oczywiście obawa przed bezrobociem, kryzysem gospodarczym i ciągła chęć rywalizacji. Moda na konsumpcyjny i nastawiony na dobra materialne tryb życia stawia “kropkę nad i”.
Objawy pracoholizmu
Jeśli ktoś z naszych bliskich notorycznie prowadzi rozmowy, które ograniczają się tematycznie tylko do pracy i zabieraniu każdego dnia pracy do domu, warto być czujnym. Spędzanie czasu wolnego na obowiązkach zawodowych jest także sygnałem ostrzegawczym. Jeśli zaobserwujemy brak umiejętności relaksu i myśli krążące nieustannie dookoła spraw firmy, również jest to podstawą do podejrzewania u siebie lub bliskiej osoby pracoholizmu. Pracoholizm, jak nazwa wskazuje jest uzależnieniem, którego konsekwencją jest zaniedbywaniem reszty obowiązków. Między innymi z tego powodu, warto sięgnąć po pomoc.
Pracoholizm – jak przebiega leczenie?
Kiedy wśród naszych bliskich jest osoba wykazująca objawy pracoholizmu, warto wskazywać jej na liczne konsekwencje płynące z nadmiernego poświęcenia się pracy. Wśród nich jest bezsenność, problemy z koncentracją, a nawet zawały serca, nerwica i narastający lęk. Ponadto poluźniają się kontakty społeczne ze względu na fakt, że uzależniony człowiek ogranicza się tylko do życia zawodowego.
W pewnym momencie nasza praca może być mniej efektywna i produktywna, dlatego nadmierne poświęcanie się pracy może prowadzić do odwrotnych skutków niż chcielibyśmy osiągnąć.
Leczenie powinno się zacząć przede wszystkim od psychoterapii, ponieważ uzależnienie od pracy ma odzwierciedlenie w wielu głębszych aspektach życia i naszej psychiki. Psychoterapia może uświadomić też, jak istotny się także, jak ważny jest wypoczynek i ułatwia wprowadzenie w życie zdrowych nawyków. Początki nie są łatwe, ale zdecydowanie warto sięgnąć po pomoc. Im szybciej to nastąpi, tym większa szansa na uporanie się z pracoholizmem.
Zobacz także:
- Gdzie szukać pracy dla ratownika wodnego
- Czym jest coaching? Kto może się tym zająć?
- Co oznacza działanie na szkodę spółki?
- Student – ile może zarobić jako kelner?
- Praca w schronisku górskim – poradnik dla początkujących
